Van hot naar her
Ik schrok me kapot. Paniek! Nee, niet bij het zeilen, maar toen ik op Dominica in de Titou Gorge zwom. Je zwemt daar spectaculair een kloof in, die zich versmalt en aan het eind uitkomt bij een waterval. Tegen het eind gaat het water steeds harder stromen en die uitdaging wil ik wel aangaan. Ik zet aan en ga over op crawlslag. SHIT, mijn bril spoelt van mijn neus af; die had ik op om alles goed te zien en dat was ik ondertussen vergeten. Ik graai in het rond om hem nog te grijpen, maar ik grijp mis. 800 euro spoelt er zomaar weg en wat nog erger is, ik zie niets meer.
Uiteraard heb ik een reddingsactie op touw gezet. Een local had twee duikbrillen bij zich. Zelf kon ik daar geen gebruik van maken, want ik zag te weinig zonder bril, maar de local en Wouter hebben gezocht en gedoken wat ze konden en ik heb zo goed mogelijk de plek aangegeven. Inspannend was dat, want het was vol in de sterke stroming. Zowaar, de local dook de bril op. Wat was ik blij! Maar dichterbij gekomen zag ik zelfs zonder bril dat het een andere bril was, niet de mijne….. Uiteindelijk hebben we het opgegeven en zijn we onderkoeld en terneergeslagen aan de terugweg begonnen. Ik heb 100 US-dollars beloning uitgeloofd voor wie hem vindt, maar ik heb nog niets gehoord en dit gebeurde eer-eergisteren. De kans is dus klein dat ik nog blij gemaakt wordt. Gelukkig heb ik een reserve bril en een zonnebril op sterkte, maar toch mis ik mijn goede bril.
Rob heeft al verhaald hoe we de vorige twee weken (8-21 januari) van hot naar her gevaren zijn: Martinique – Dominica – Les Saintes onder Guadeloupe – Guadeloupe – nachtje doorgevaren naar Saint Kitts – Antigua – Guadeloupe – Les Saintes – Dominica – Martinique. Zo’n 500 mijl in twee weken. Rob wilde graag veel zeilen en voor mij was het een kans om meer eilanden te zien.
Saint Kitts en Antigua hebben voor mij afgedaan. Daar zit de jetset en daar hoor ik niet bij. Zeiljachten van 50 meter zijn geen uitzondering evenmin als motorjachten met 4 verdiepingen. Alleen al het inklaren op Saint Kitts kostte ons (inclusief taxibusje) zo’n 60 euro, terwijl het elders een habbekrats kost. We hadden het ook door een ‘agent’ kunnen laten doen voor 150 US-dollars…. Oké, er zijn best leuke plekken; op Antigua hebben we in een prachtig baaitje geankerd dat we helemaal voor ons alleen hadden, maar wel met uitzicht op het immense landhuis van Eric Clapton.
Het inklaren op Antigua was een feest. Eén kantoortje met drie buitendeuren naast elkaar met de bordjes: Customs, Immigration en Port Authority. Elk van die deuren heb ik talloze malen moeten passeren, het leek wel een sjoelbak, om 100 minuten later met de begeerde papieren weer naar buiten te komen. Het moeilijkste onderdeel was het bedenken van een wachtwoord dat door het digitale systeem werd geaccepteerd. Hoe moeilijk en lang het wachtwoord ook, het systeem vond het “weak” en weigerde de registratie. Soms was het “fair”, maar als je er dan nog een paar moeilijke tekens aan toevoegde om het “strong” te maken werd het weer “weak”. Gelukkig werd ik bijgestaan door een barse official met bamboestokje, waarmee hij op het beeldscherm tikte op de vakjes die ik in moest vullen. Jolig zei ik dat ik zo blij was met het onmisbare bamboestokje, waarop de official grimlachend bevestigde dat dat zijn co-worker was.
Gedenkwaardig vind ik ook de wandeling die Rob en ik op Guadeloupe hebben gemaakt; met de bus omhoog en lopend weer naar beneden. Wie wel eens in Burgers Bush is geweest weet hoe het er ongeveer uitziet, mede door de verlaten en overwoekerde autowrakken die we daarbij tegenkwamen.
500 mijl en twee weken later kwamen Rob en ik weer terug in Fort de France op Martinique. Het waren gezellige weken en we hebben veel gezien en stoer gezeild; vooral in de eerste week toen we regelmatig aan de wind zeilden met 20-25 knopen wind.
Inmiddels ben ik al 5 dagen onderweg met Wouter en Nienke. We volgen dezelfde route naar het noorden, maar nemen meer tijd om het binnenland van de eilanden te zien. Nienke zit nu naast mij te schrijven (ik ben benieuwd wat) en ik geef het stokje aan haar over.