Stoere namen, vis en rust
Hier weer opstapper Bart. De afgelopen dagen waren erg rustig, eigenlijk wat te rustig omdat onze voortgang ook minder is dan we zouden willen. De afgelopen nacht hebben we een flink deel van de nacht met klapperende zeilen stilgelegen. Maar op een gegeven moment komt er weer een zacht windje waarop de boot net een paar knopen vaart maakt. We zijn GRIB-bestanden aan het bekijken en proberen een koers te bepalen die ons meer wind geeft – maar ook weer niet teveel, natuurlijk. In ieder geval ziet het wat dat laatste betreft er goed uit: geen stormen of diepe depressies in ons gebied.
Eergisteren hebben we dan eindelijk onze eerste vis gevangen! Ik had de hengel uitgegooid (met zo’n plastic aasvisje met allemaal haken eraan) maar lag een tukje te doen toen hij hapte. Tjitte heeft hem gedood en Marti heeft hem schoongemaakt. Een beetje een overwinning voor ons alle drie dus, maar vooral voor hen. De vis zag er een beetje uit als het plaatje van een ‘horsmakreel’ in een boekje van Marti, maar was kleiner (circa 50 centimeter lang), had deels andere vinnen en smaakte in ieder geval ook niet naar makreel. Lekker was hij wel: twee avonden zelfgebakken verse vis gegeten, heerlijk en bevredigend. Overigens: de verse groente is nu bijna op, maar we hebben nog een hele kast vol met blikgroente en ander blikvoer, naast natuurlijk die andere kast vol pasta, rijst, couscous en aardappelpuree. Het verse brood is nog steeds niet op: op Sint Maarten hadden we, een flink aantal roggebroden gekocht die smaken als Duits brood en ook net zo lang houdbaar zijn. Daarmee kunne
n we
nog wel een weekje toe voordat we aan het knäckebröd etcetera moeten.
Helaas, de walvissen hebben zich nog niet laten zien! Nog wel kort een paar dolfijnen en dorades. En allerlei andere dieren met vaak mooie zilte namen. Op Sint Maarten waren er al prachtige fregatvogels, maar we zien nu nog steeds regelmatig vogels om ons heen: stormvogels, keerkringvogels, meeuwen en gisteren een stern die een paar uur boven de boot bleef hangen. In het water zien we Portugese oorlogsschepen (kwal-achtige wezens met onder water lange, gevaarlijk giftige draden, dus uitkijken bij het zwemmen) en af en toe vinden we een vliegende vis op dek.
Af en toe vaart een schip op afstand voorbij, verder is de zee leeg. In de lucht wel altijd wolken, vooral schapenwolkjes, die het uitzicht mooi en afwisselend maken.
Het wordt allengs minder warm, in de nacht moeten we steeds meer echte kleren aan in plaats van shirt plus zwembroek. We lezen veel, babbelen en praten, zwemmen soms als er weinig wind is, koken (Marti ook lekker!), wassen af en slapen, en de dagen gaan heel rustig voorbij. Gezien onze voortgang (nog 1240 mijl te gaan) zij we voorlopig nog wel even onderweg. Maar het is allemaal heel ontspannend zo.
Zaterdag 20 mei. Positie: 30°59 N, 52°08 W