Zo vlot en zowel letterlijk als figuurlijk het ons vorig jaar op de heenweg voor de wind ging, zo lastig wordt het ons nu gemaakt.
De goede Aeolus is kennelijk met vakantie en rust ergens danig op zijn lauweren dat hij totaal niet meer aan ons denkt…..om het kort te zeggen: de wind is op! Als er al een heel klein beetje wind is, zucht die precies uit de richting waarheen wij moeten koersen willen wij – en dat liefst op tijd – in IJmuiden geraken.

Eerst maar even een terugblik op de afgelopen week. We hebben ons in Camaret uitstekend vermaakt. Camaret is een leuk, typisch Frans plaatsje met winkeltjes, restaurantjes en leuke pleintjes en terrasjes. De kust aldaar is bijzonder aantrekkelijk en we hebben zaterdag dan ook een mooie wandeling langs die kust gemaakt. Eenmaal terug aan boord zijn we uit de haven vertrokken om een paar meter verderop het anker uit te gooien en de nacht door te brengen. Het plan was de volgende morgen om 09.30 uur te vertrekken naar Falmouth, een tocht van 120 Nm. We gingen er vanuit daar 20 a 24 uur voor nodig te hebben. Het ging wat sneller. Na 19 uur konden we het anker laten vallen en nog een staartje nacht meepikken. Aeolus was toen overduidelijk nog on duty: We hadden gedurende de overtocht een stevige wind mee, een zeer woelige zee én – ha, ha! – geen zieken aan boord. Wat we wel hadden, en dat was jammer, miezerige maar zeer doeltreffende motregen en mist. We hebben dus vooral binnen gezeten.
Eenmaal uitgeslapen hebben we ons maandagmorgen in de marina van Falmouth gemeld. Je blijft je vermaken in zo’n haven…. de Engelsen kunnen ten eerste geen lijnen beleggen en ten tweede in een aantal gevallen ook gewoon niet zeilen. Een simpele box van het formaat “Frauenparkplatz” invaren in een toch wel zeer ruime straat bleek voor een enkeling al te veel gevraagd. Ach ja….. iets met de beste stuurlui.
Falmouth is trouwens een verschrikkelijk leuk, Dickensachtig plaatsje met heel veel heel leuke winkeltjes en een beslist heel veel betere en rijkere uitstraling dan b.v. Lowestoft (daar noem je dan ook wat ;)) Dinsdag hebben we op de rivier Fal geankerd en dat was echt heel aangenaam. Zelden lagen we rustiger dan daar: geen geschommel, niets!
Woensdag zetten we koers naar Fowey, ook al zo’n poppig, wel druk, Engels plaatsje met aardige mensen en heel veel bakkers – ongeveer ieder derde pand is een bakkerszaakje –. In de eerste troffen wij een verrukkelijke rosemary walnut boule!

Inmiddels was het ons pijnlijk duidelijk geworden dat Aeolus met vakantie was en langdurig ook, dat wachten op wind geen enkele zin had en dat het zaak werd meters te gaan maken, aangezien we anders niet op tijd thuis zouden zijn. Jammer, ons plan om in toeristische dagtochtjes langs de Engelse kust te gaan, moest drastisch worden bijgesteld.
Na een nacht bij Salcombe te hebben liggen schommelen als een malle, waren we zo brak als, tja als wat eigenlijk….? Meestal is een deur een goed vergelijkingsmiddel, maar ik vind dat hier toch niet zo passend. Goed brak dus en niet zo’n beetje. Dat deed ons besluiten uit te wijken naar Dartmouth – dat moest op de motor wegens het eerder vermelde gebrek aan wind. Daar zouden we boodschappen doen, water tappen, een nacht goed slapen en dan de volgende morgen om 09.00 uur vertrekken en in een ruk doorvaren, onder zeil waar het kan en op de motor waar het moet, naar Yarmouth, Wight.
De aanloop bij Dartmouth was groots, ook weer zo’n leuke Zuid-Engelse plaats…. Maar wat een drukte; kermis; omroepers en heel, heel, heel veel mensen. Er bleek een of andere festiviteit gaande met sloeproeiraces in diverse categorieën, zeilraces en heel veel drukte en lawaai. Daarbij was er geen plaats in de jachthaven en ankeren mag daar niet. We konden aan de verkeerde kant van de rivier dubbel liggen aan een ponton en ons dan per watertaxi naar de kant laten vervoeren. Ook leuk, maar de herrie schrikte ons wel af…. gaan we hiervan bijkomen? Waarschijnlijk gaat dit de hele nacht door. We besloten weer te vertrekken, met een volle watertank, dat wel, en of door te varen of ergens voor anker te gaan. Het werd dat laatste, gewoon in de baai vlak voor Dartmouth. We hebben daar een heerlijk zonnige en rustige middag (VAKANTIE!!!) doorgebracht en hebben nog kunnen genieten van een vliegshow, die overduidelijk te maken had met de festiviteiten in Dartmouth. Marti had nu de tijd om de navigatieverlichting op de boeg te repareren…. Wel handig als het werkt nietwaar als je ’s nachts op de motor moet varen. Ook de nacht was heerlijk rustig, hoe anders dan die ervoor.
Verkwikt zijn we nu, volgens plan sinds 09.00 uur, op weg naar Yarmouth… we zeilen zowaar met de fantastische snelheid van 2.4 knoop door het water. Dat kan een goeie tijd worden dus. De motor zal zo wel weer aangaan, met 3.8 knoop wind doe je niet heel veel…. Maar voorlopig zitten we hier prima: rustig dobberend, zonnetje…. en die 300 Nm naar IJmuiden…. op een of andere manier zullen we die wel redden. Ontspannen bezigheid dat zeezeilen!